adamak
عشق را در کافه باید جست زیر نوری به رنگ کهربا. و سرنوشت را در فنجانی از قهوه ترک، باید مصور دید. این روز ها عشق را تلخ میل می کنند... و زندگی را شیرین می بازند. و سیگار را آرمانگرا پک می زنند. و هر کس فیلسوف زمان خویش گشته است! روی صندلی های چوبی کافه ای دود گرفته به چشمان هم خیره می شوند.. و عشق؛ این بی فلسفه ترین کلمه ی هستی را تفسیر می کنند.... حالم خوش نیست این روزها عشق تنها بوی اسپرسو می دهد
نوشته شده در پنج شنبه 90/12/4 ساعت
11:14 عصر توسط NM| نظرات ( )
| قالب جدید وبلاگ پیچک دات نت |
